หนังสือเล่มนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเผยแพร่หลักฐานศิลปกรรมแบบอยุธยาตอนปลายในเมืองพม่า ซึ่งผู้เขียนเก็บข้อมูลจากการสำรวจตั้งแต่ พ.ศ.2550 จำนวน 3 แหล่ง สันนิษฐานในเบื้องต้นว่ามีอายุราวพุทธศตวรรษที่ 24 จัดเป็นศิลปะแบบปลายอยุธยา-ต้นรัตนโกสินทร์ ร่วมสมัยกับปลายราชวงศ์นยองยานถึงต้นราชวงศ์คองบอง เรียงลำดับจากกำหนดอายุ ดังนี้คือ จิตรกรรมฝาผนังเมืองสะกาย ฝีมือช่างอยุธยาในอุโบสถวัดมหาเตงดอจี จิตรกรรมฝาผนังเมืองมินบู ฝีมือช่างอยุธยาและช่างพม่า ในกู่วัดจีกูพญา ภาพจำหลักหินเรื่องรามเกียรติ์ งานช่างไทยสายเลือดพม่า พบในเขตบูดาลิน เมืองมนยวา ศิลปกรรมทั้งสามแหล่งเป็นจุดเริ่มต้นในการปะติดปะต่อภาพประวัติศาสตร์บางส่วนที่ขาดหายไปในสมัยอยุธยา สะท้อนภาพความสัมพันธ์ระหว่างเชลยกรุงศรีอยุธยาและชาวพม่ารามัญได้ชัดเจนยิ่งขึ้น